Το φθινόπωρο με τα μοναδικά του χρώματα είναι εδώ και εμείς τα φέραμε στη τάξη μας! Στολίσαμε με φύλλα τα βιβλία μας και δώσαμε χρώμα στο παπάκι που σαν και εμάς χορεύει ευτυχισμένο στη βροχή.
«Το μυαλό δεν είναι ένα δοχείο που πρέπει να γεμίσει αλλά μια φωτιά που πρέπει ν’ ανάψει» ειπε ο Πλούταρχος. Οι δικοί μας λαμπαδηφόροι, οι δάσκαλοί μας, μας υποδέχτηκαν στα θρανία για μια ακόμη χρονιά γεμάτη ελληνικό φως!
Μισός αιώνας..μισή Πατρίδα! Τίποτα δεν ξεχάστηκε, τίποτα δεν ξεχνιέται. Σήμερα τα χαράματα σήμαναν οι σειρήνες πολέμου στη Κύπρο μας, όπως καθε χρόνο, για να μην ξεχάσουμε τις πληγές που ανοίχτηκαν πριν τόσα χρόνια και ακόμα αιμορραγούν.
Και κάπως ετσι φθάσαμε στο τέλος της σχολικής μας χρονιάς. Γεμάτοι νέες γνώσεις και νέους φίλους. Μαζευτήκαμε στο προαύλιο του σχολείου και αποχαιρετιστήκαμε χορεύοντας και τραγουδώντας αλα Ελληνικά.![]()
Ευχαριστούμε τους αγαπημένους μας δασκάλους για το φως που έδωσαν στη καρδιά και στο μυαλό μας. Ενα φως γεμάτο Ελλαδα και αγάπη!